Duisburger Mundart

aus: Duisburger Journal

 

Wo Duisberg leet (Wo Duisburg liegt)

 Di Ruhr kömmp van de rechde Sidd

 on wo se en dä Rhin rinmöndet,

 häd Gott selws vör lange Tidd

 os Old Duisberg dann gegröndet.

 Gott häd en guije Noos gehadd

 as hä domols aan Ruhr on Rhin

 hengelagg häd ose Stadt

 denn nörges paßd se bäter hen!

 Os Duisberg ös – wie alle weete –

 as Stadt weltoope all lange Tidd;

 et häd fruh sin Porte opgereete

 för Mensche van noh - för Mensche van wit.

 Et koome de Lütt ut alle Wende (Winde)

 en guije on en schwoore Stonde,

 öm hier en neu Tuhus te fende –

 mancheene häd hier ock sin Glöck gefonde.

 Twasdriewer (Quertreiber) öm os Stadt neks gäwe –

 wat di Mösch all van de Dak-Kall (Dachrinne) flött.

 Wo en Halw Millione Mensche läwe –

 meen ek, dat et sech do läwe lött!

 On wenn me op dä Erdball kick

 ös os Duisberg gau te fende –

 denn wo et leet, dat süht me glick –

 me bruck ni te süke - vöre on hende.

 Et leet op dä Globus on op de Kard

 "Seß" Grad op de ösdleche Sidd –

 nördlech op "Een-on-fiffdeg" Grad –

 so leet et gud - för alle Tidd!

 

Hans Weidenbruch

 

Min Ruhrort (Mein Ruhrort)

 Os Herr bekeek sech ens di Welt

 on hadden guije Senn (Sinn) –

 hä sprook: "Do legg ek ondert Hemmelszelt

 dat moije Städtke Ruhrort hen!"

 Di Ruhr koom vane rechde Sidd

 ut et Suerland - wo öhre Quell –

 on liep all so sit lange Tidd

 bes an et Ruhr'sche Kastell.

 Voll Stolt wolle di Ruhrsche weete,

 dat Ruhrort weltoope ös lange Tidd

 on all fruh sin Muere häd avgereete,

 dat de Mensche renkoßde van noh on wit.

 Et koome de Lütt ock van noh on wit hende -

 ni ömmer bloß en frohe Stonde –

 doch macheene deijden för ganz sech do bende,

 weil hä en Ruhr'sche Deern häd gefonde.

 Et ös dä Ruhr'sche Menscheschlagg

 bekannd, ens gern en Schlock te drenke!

 Dröm mott en Ruhrort Dag on Nach

 ömmer en Pegel wenke!

 Tösche Rhin on Ruhr, Kanal on Häve (Häfen),

 tösche all di typesch Ruhr'sche Denger,

 medde ent Ruhr'sche Kneipeläwe –

 dä Pegel stond - wie Gott sin Fenger!

 Hüt ös dä Pegel avgereete –

 ärmer ös wäer os Vaaderland!

 Wie sall manch Ruhr'sche Flegel weete,

 wie hoch bi öm dä "Waaterstand"?

 Doch stehd et faß op alle Fälle:

 Solang di Ruhrsche Platt vestohn

 on di Ruhr'sche Lütt noch Platt vetälle,

 kann os Ruhrort niemols ondergohn?

 

Hans Weidenbruch